Historia ogrodów zimowych sięga już do XVI wieku. Zalążkiem ogrodu zimowego, jaki znamy dzisiaj były szklarnie przy klasztorne, w których hodowane były przeróżne zioła oraz ogrody botaniczne zakładane przy Uniwersytetach, które maiły służyć jako miejsce do hodowli roślin.
Ogrody zimowe w swojej pierwszej typowej odsłonie zaczęły być natomiast już bardzo popularne w XVII wieku. Na początku ich rolą było przede wszystkim zapewnienie optymalnych warunków do rozwoju dla egzotycznych roślin. Następnie zaczęto również doceniać ich walory estetyczne i ludzie korzystali z nich jako z dodatkowej przestrzeni mieszkalnej służącej do spędzania czasu wolnego w bliskości z naturą.
Jednakże, w drugiej połowie XIX wieku zaprzestano ich tak częstych budów. Przyczyn tego zjawiska było bardzo wiele. Jedną z najważniejszych było to, że na koszt utrzymania takiej budowali, mogło sobie pozwolić coraz mniej osób. Uprawa egzotycznych roślin również przestała być opłacalna na rzecz taniego importu. Z tego względu zaprzestano budowanie tego typu konstrukcji na wiele lat. Idea ogrodu zimowego powróciła dopiero w latach 70 XX wieku. Wzrost popularności tego typu konstrukcji był spowodowany kryzysem energetycznym i ogrody zimowe miały być wykorzystywane jako sposób na bierne wykorzystywanie energii słonecznej. Następnie dopiero w ostatnich 25 latach ogrody zimowe znowu zaczęły być cenione za swoje walory estetyczne i funkcjonalność. Ponownie odkryto ich zalety i zaczęto z nich korzystać jak z dodatkowego pokoju mieszkalnego z dużą ilością słońca a następnie jako powiększenie powierzchni użytkowych restauracji , sal bankietowych hoteli, sal rekreacyjnych , zabudowy pawilonów basenowych itp..
Trend wzrostu popularności ogrodów zimowych trwa do dzisiaj szczególnie w Polsce o umiarkowanym klimacie. Natomiast na Zachodzie Europy posiadanie ogrodu zimowego nie jest już luksusem jak jeszcze w Polsce a bywa praktycznie standardem. Liderami w ilości ogrodów zimowych są Francja, Belgia, Holandia, Anglia oraz Niemcy.